дағдыланғандық

зат. Бір нәрсеге әдеттенгендік, дағдыға айналғандық. Осында тазалыққа өне бойы д а ғ д ы л а н ғ а н д ы қ т а н бір жеріне дымқыл тисе, сәби қыңқылдап тынышы кетеді, тіпті шырқырап жылай бастайды (Қ. Толыбаев, Бабадан., 199).